De onzekerheid komt even aankloppen en ik wordt gelijk voor alles bang.
Mijn hoofd maakt overuren, ben heel erg afwezig en heb nergens zin in.
Ik reageer minder leuk naar mensen of helemaal niet meer.
Ik wil dan gewoon alleen zijn en op bed liggen, maar daar ga ik juist piekeren.
Helaas is dat nu dus weer het geval, ik reageer vaag naar mijn vriend, heb nergens zin in en pieker aan één stuk door.
Ik denk dat aan de dingen zoals : waarom vind mijn vriend mij eigenlijk leuk?, als ik gelukkig met mijzelf wil zijn moet ik meer afvallen, houdt mijn vriend wel van mij?, wat gaat er nog in mijn leven gebeuren?, hoe ziet mijn toekomst eruit? en ga zo maar door.
Je begrijpt misschien wel dat je daar alleen maar meer onzeker van wordt, maar ook al weet je dat in je achterhoofd. Je negatieve gedachtes nemen het helemaal over.
En dan krijg ik weer een lief berichtje van mijn vriend, waardoor ik even smelt en daarna gelijk weer ga nadenken.
Straks komt die iemand tegen die hij leuker vind?!.. , die wel op school zit of werk heeft, die geen 'rugzakje' heeft, die wel zelfverzekerd is, die wel veel praat, die wel mooi is..
Er zijn soms nachten dat ik niet kan slapen en alleen maar lig te denken.
Op zulk soort momenten zou het fijn zijn als een mens niet kan denken en gewoon gelukkig door het leven kan gaan, want het denken maakt je ongelukkig.
En uiteindelijk komt alles weer goed en sta je vrolijk op, maar de dagen dat het even niet gaat zijn soms best zwaar.
xx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten