vandaag is het 1 jaar geleden dat we afscheid hebben genomen van mijn oma.
Ik denk nog elke dag aan haar, aan de momenten hoe ze kon reageren en hoe ze altijd vrolijk werd als ze buiten kwam en naar de vogeltjes en bloemen kon kijken.
Als er iets was kon ik altijd mijn verhaal bij mijn oma kwijt , dat zijn echt de momenten die ik mis.
Zodra de sterren aan de hemel zijn en ik zie er één knipperen, weet ik dat het oma is die een knipoog geeft en aangeeft dat ze er is.
Eigenlijk mis ik gewoon onwijs erg mijn oma..
